شیوه های تربیت صحیح کودک خطاهای رایج در فرزند پروری

تربیت صحیح کودک ،مهارت‌های فرزند پروری

فرزند پروری والدین نیاز به فرهنگسازی دارد. مادران و پدران ما بچه‌دار می‌شوند در حالی که مهارت‌های  فرزند پروری را یاد نگرفته‌اند.

خطای اول:   والدین از پاداش دادن رفتار خوب، غفلت می کنند.

هیراد ، که دانش آموز کلاس چهارم است، در حالیکه کارنامه اش را در دست دارد، به سمت پدرش می رود. پدر در صندلی راحتی خود نشسته و مشغول مطالعه ی روزنامه است. پدر از پاداش دادن پسرش برای گرفتن نمرات خوب در مدرسه غفلت می کند.

هیراد: من این ترم نمرات عالی گرفته ام. پدر! نگاهی به کارنامه ام می اندازی؟

پدر: باشه، اما بگذار اول این صفحه را بخوانم…. میتونی بری از مادر بپرسی که امروز قبض ها را پرداخت کرده است یا نه؟

شیوه های تربیت صحیح کودک

 خطای دوم :  والدین ” ناخواسته “رفتار خوب را با تنبیه پاسخ می دهند.

سارا  هشت ساله می خواهد با شستن ظرفهای ناهار، مادرش را غافلگیر کند.مادر ناخواسته او را با تنبیه مواجه می کند.

سارا: مادر، ظرفها را شستم. خوشحال شدی مگه نه؟

مادر: بعد از مدت ها یک بار، در یکی از کارها کمک کردی .  ماهیتابه روی اجاق گاز چی؟

فراموش کردی که آن را بشویی؟

 

خطای سوم : والدین ” ناخواسته ” رفتار بد را پاداش می دهند.

آرین شش ساله و والدین او در پیک به سر می برند و موادی را برای ناهار با خود آورده اند. مادر کلافه، خسته و گرسنه است.

آرین: من می خوام قبل از ناهار به شنا برم.

مادر: اول ناهار می خوریم و چرتی می زنیم . بعد میتونی به شنا بروی

آرین: اگر اجازه ندی که به شنا برم، گریه می کنم.

مادر:  نه آرین! هر کاری که دوست داری بکن، فقط گریه نکن! میتونی بری و هر چقدر که دلت خواست شنا کنی!

 خطای چهارم : : والدین از تنبیه کودک به دلیل رفتار بد غفلت می کنند(هنگامی که تنبیه ملایم ضرورت دارد).

پدر و مادر در اتاق نشسته اند. هردو سینا یازده ساله را مشاهده می کنند  که بی محابا گوش برادر کوچکتر خود را می پیچاند . هیچکدام از والدین او را سرزنش نمی کنند و یا از سایر شیوه های تنبیهی ملایم برای تصحیح رفتار پرخاشگرانه او استفاده نمی کنند.

مادر: امیدوارم کمی این پسرت را تربیت کنی.

پدر: دعوا کردن تو خون پسرهاست.

فرزند پروری مهارتی است که باید آن را یاد گرفت. همان‌طور که خیلی از مهارت‌های دیگر را تمرین می‌کنیم و یاد می‌گیریم این را هم باید یاد بگیریم. اگر بچه‌ای دچار هیجانات می‌شود اگر بچه‌ای عصبانی می‌شود، می‌ترسد، ناراحت است، غمگین یا ناامید می‌شود؛ ما باید کنارش باشیم و مثل یک مربی هیجان، به او بیاموزیم که چگونه غمش را کم کند و چگونه عصبانیتش را بروز دهد یا کم کند و چگونه قبول کند که راه درستِ بروز دادنِ این احساسات چیست.

 

نوشته های مشابه :

نقش پدر در تربیت کودک

اهمیت روانشناسی کودک

مادر کامل هستید یا مادر کافی؟

اختلاف نظر والدین در تربیت کودک

 

نوشتهٔ بعدی
اهمیت توجه به سلامت روان کودکان
نوشتهٔ پیشین
ترفند مهارت های ارتباطی با کودکان ، پیام نوشتاری

هشدار: مقالات مربوط به بخش سلامتی و تغذیه، پزشکی، بارداری، زیبایی، روانشناسی برای آموزش و افزایش اطلاعات کاربران فارسی‌زبان گردآوری شده‌اند و صرفا جنبه اطلاع‌رسانی دارند. کاربران برای تشخیص، تسکین و درمان مشکلات حوزه پزشکی و سلامتی ابتدا با پزشک مشورت کنند.

ممکن است به این مطالب نیز علاقمند باشید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این قسمت نباید خالی باشد
این قسمت نباید خالی باشد
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.
شما برای ادامه باید با شرایط موافقت کنید

keyboard_arrow_up