معنی اسم شهاب الدین

شهاب الدین اسم پسرانه است، معنی شهاب الدین: (عربی) ۱- نورِ دین، آن که وجودش برای دین تابناک است؛ ۲- (اَعلام) ۱) شهاب‌‌الدین عبدالله کرمانی: [قرن ۸ و۹ هجری] خوشنویس، شاعر و ادیب و موسیقیدان ایرانی، جانشین علیشیر نوایی در وزارت سلطان حسینی بایقرا؛ ۲) شهاب‌‌الدین عمرابن محمّد: (شهاب‌‌الدین سهروردی) [۵۳۹-۶۳۲ قمری] صوفی ایرانی، از پیشوایان فرقهی سهروردیه، مؤلف عوارف المعارف به عربی؛ ۳) شهاب‌‌الدین همدانی: [قرن ۸ هجری] صوفی و روحانی ایرانی مقیم هند، مؤلف ذخیره الملوک؛ ۴) شهاب‌‌الدین یحیی بن حبش: (= شیخ اشراق) [حدود ۵۵۰-۵۸۷ قمری] فیلسوف ایرانی بنیانگذار فلسفهی اشراق. در حلب از سوی فقیهان به الحاد متهم شد و به فرمان صلاح‌‌الدین ایوبی او را کشتند. از آثار اوست: حکمت اشراق. تلویحات، مَشارع و مطارحات و هیاکِل نور. همه به عربی و داستانهای عرفانی به فارسی از جمله: آواز پر جبرئیل، روزی با جماعت صوفیان، عقل سرخ و لغت موران.

ریشه اسم شهاب الدین

اسم عربی