نقش پدر در تربیت کودک و رشد شخصیت کودک

نقش پدر در رشد شخصیت و تربیت کودک 

در اینجا در مورد احساسات پدران صحبتی به میان نمی آید. اما باید تاکید شود که نوع رابطه ی مادر با پدر در احساسات او نسبت به فرزند و شناخت بهتر فرزند‌ان نقش مهمی دارد. نقش پدر در تربیت کودک چیزی نیست که بتوان به‌راحتی نادیده گرفت. گذشته از این که آیا همسر در نگهداری فرزند سهمی به عهده می گیرد یا نه؟

نگاه او به شیوه ی مادری کردن زن در احساسات مادر بسیار موثر است. دیدگاه همسر نقش مهمی در معنای مادر بودن برای زن دارد. امروزه نقش تربیتی پدر در خانواده  بسیار بیشتر از گذشته شده است. برای مثال کارهایی مانند تعویض پوشک ، خواباندن کودک، بردن کودک نزد پزشک و همکاری در کارهای منزل را انجام می‌دهند.

به راستی نقش تربیتی پدر در خانواده چیست ؟ اگر همسر باور داشته باشد که مادری کردن، کار مشکلی است و سرخوردگی و خشم مادر را معقول بداند، مادر آسان تر می تواند احساسات منفی خود را تحمل کند.
اما اگر همسر باور داشته باشد که بزرگ کردن فرزند کار آسان و لذتبخشی است، در واقع به مادر حق نمی دهد که خسته یا خشمگین باشد. همین مسئله باعث می شود مادر با احساسات منفی خود مشکل تر کنار بیاید.

در چنین شرایطی مادر از این می ترسد که شاید همسرش درست می گوید و او مادر بدی است. این فکر احتمال خشمگین شدن مادر را زیاد می کند. مادری تعریف می کرد : «یک شب بچه نمی خوابید. من با خودم می گفتم الآن حتما او فکر می کند تقصیر من است.
احساس می کردم سرزنشم می کند و این حال مرا بدتر می کرد. ناگهان در حالی که گریه می کردم حس کردم واقعا دلم می خواهد این بچه را از پنجره به بیرون بیاندازم.»

ارتباط والدین در تربیت کودکان بسیار مهم است. والدین بخشى از زندگى فرزندان را تشکیل مى‏دهند و همواره به عنوان الگویى براى آنان محسوب می شوند. تقلید کودکان از والدین امرى انتخابى نیست، زیرا ماهیت انسان به گونه‏ اى است که به طور طبیعى به این سو قدم بر می دارد.

پدر و مادر مى‏ توانند هم اثر مثبت و هم اثر منفى روى فرزندان خود بگذارند و این تأثیر تا حدودى به نوع ارتباط کلامى و گفتارى والدین با فرزندان، بستگى دارد. اما به هر حال، چون ارتباطات تنها به صورت کلامى نیست، پس روابط عاطفى نیز در این عملکرد مؤثر است.
مى ‏توان گفت که تقلید و تعیین هویت کاملا به طور طبیعى اتفاق مى‏افتد بدون این که کودک یا والدین طرح و برنامه‏اى را از پیش براى آن تعیین کنند.

نقش پدر در فرزند پروری

• نقش پدر در فرزند پروری آنقدر مهم است که  حتی قبل از تولد‌ می‌توانند‌ به روش های گوناگون با فرزند‌ ارتباط برقرار کنند‌: الف‌‌)‌ با قرارد‌اد‌ن د‌ست روی شکم همسر و صحبت کرد‌ن با او. ب‌‌)‌ با نشان د‌اد‌ن د‌لبستگی خود‌ به همسر، با د‌اد‌ن هد‌یه (یک شاخه گل، یک لبخند‌، یک نگاه محبت‌آمیز و یا کمک د‌ر کار منزل).
• با فرزند‌ان با لحن خوب و مۆد‌بانه سخن بگویند‌.  ابراز محبت را به فرزند‌ان به طور مستمر اد‌امه د‌هند‌، زیرا رفتار مرد‌انه بد‌ون مهربانی، الگوی جنسیتی پد‌ر را بی‌تاثیر می‌کند‌.  به فرزند‌ان احترام بگذارند‌ و از تحقیر شخصیت و انتقاد‌ نابجا بپرهیزند‌.
  برای تاثیر گذاری نقش تربیتی پدر در خانواده  با ایجاد‌ رابطه د‌وستانه، زمینه انس با فرزند‌ را هموار سازند‌ تا بتوانند‌ به راحتی حرف د‌لشان را به پد‌ر بگویند‌.  وقتی با فرزند‌ان تنها هستند،‌ با آنان همبازی شوند‌ و یا ورزش کنند‌.
•  برای شناخت بهتر فرزندان خودشرایطی را به وجود‌ آورید تا فرزند‌ان بتوانند‌ نقاط قوت خود‌ را نشان د‌هند‌. برای شناخت بهتر فرزند‌ان، به ویژه د‌ر هفت سال د‌وم، سعی کنند‌ نقش مربی ورزش او را د‌اشته باشند‌ تا رشته ورزشی را طبق خواست و توانمند‌ی‌های خود‌ش انتخاب کند‌.
  گاهی فرزند‌انمان به تایید‌ رفتارهای خود‌ از طرف پد‌ر، سخت نیازمند‌ند‌. برای فرزند‌ان وقت بگذارید‌ تا تکریم و احساس با ارزش بود‌ن را د‌ر او تقویت کنید‌.

نقش ارتباط والدین در تربیت کودکان

نقش والدین در تربیت فرزندان بر کسی پوشیده نیست. در پاره ای از موارد تولد یک فرزند می تواند یک زوج را به هم نزدیک کند. اما تولد بچه معمولاً یک زوج را به زمینه هایی که با هم توافق دارند نمی رساند؛ بلکه مشکلات بین آنها را آشکار می کند.

تعادل بین آنها به شدت به هم می خورد و زخم های قدیمی سرباز می کنند طوری که یک یا هر دوی آنها احساس تنهایی، بی پناهی یا تحت فشار بودن پیدا می کند. در چنین شرایطی حس نفرت در مادر اوج می گیرد و گاهی ممکن است از عشق بیشتر شود.

پس نقش تربیتی پدر در خانواده چیست ؟ به همین دلیل مادرانی که رابطه ی رضایت بخشی با همسر ندارند بیشتر مستعد این هستند که به محض تجربه ی احساسات منفی، دست به اقدام خشونت آمیزی بزنند.
گاهی وقتی مادر احساسی می کند که نمی تواند نارضایتی و خشم خود را به همسر نشان دهد، با کودک خشمگین تر و کم تحمل تر می شود. به عبارتی خشم را بر سر فرزند خالی می کند. از طرف دیگر، در بسیاری از مواقع حضور پدر ناآرامی رابطه ی مادر و فرزند را کم می کند.

رابطه ی مادر و فرزند بسیار پیچیده است. هر دوی آنها احساسات شدیدی نسبت به هم تجربه می کنند. امروزه نقش پدر در تربیت کودک بسیار بیشتر از گذشته شده است. 

به همین دلیل در رابطه ی هر مادر و فرزندی لحظاتی وجود دارند که آنها با هم درگیر می شوند. در چنین موقعیت هایی پدر می تواند با ایجاد فاصله بین مادر و کودک، برای هر دوی آنها آرامش ایجاد کرده و مادر را در مدیریت اوضاع کمک نماید.

علاوه بر این، وابستگی بیش از حد مادر و کودک به یکدیگر برای هر دوی آنها مضر است. پدر می تواند از ایجاد این وابستگی بیش از حد جلوگیری نماید. ارتباط والدین در تربیت کودکان به معنای آن است که اگر پدر بتواند با حضور فعال، احساسات مادر را درک و هضم نماید، انفجارهای خشم مادر کاهش پیدا می کنند .

نقش پدر در تربیت فرزند 

در قدیم پدرها بسیار مقتدر بودند و رابطه عاطفی با فرزندانشان برقرار نمی‌کردند و نقششان در خانه نان‌آور خانواده بود، اما این تصویر قدیمی از پدرها با تغییراتی که در فضای فرهنگی جامعه ایجاد شده، دیگر پذیرفته‌شده نیست زیرا در‌حال‌حاضر مادران نیز نان‌آور خانواده هستند و نقش عاطفی پدر با فرزندش و نقش پدر در تربیت فرزند می‌تواند در موفقیت‌های او در عرصه‌های مختلف بسیار موثر باشد.

در یک تحقیق بین‌المللی ثابت شده توانایی تغییر در محیط‌های سخت در کودکانی که رابطه خوبی با پدرانشان داشتند، بیشتر ایجاد شده است. در حقیقت، پدر نسبت به مادر بیشتر می‌تواند توانایی انطباق با شرایط دشوار را به بچه‌ها یاد بدهد و ویژگی‌های مردانه همیشه باید از سوی پدران به بچه‌ها آموزش داده شود.

در تربیت کودک از رفتارهای ناد‌رست آنان چشم‌پوشی نکنید‌ و با توجه به شرایط روحی و روانی، زمانی و مکانی، او را از کار ناد‌رستش آگاه کنید‌. د‌ر هنگام تصمیم‌گیری د‌ر امور مربوط به فرزند‌ان، با آنان مشورت کنید‌. سعی کنید‌ از ویژگی‌های فرزند‌تان اطلاعات و آگاهی‌های لازم را د‌اشته باشید‌. به استعد‌اد‌ و سلیقه‌های آنان احترام بگذارید‌. اوقات بیشتری را د‌ر جمع خانواد‌ه و فرزند‌ان سپری کنید‌.

ارتباط والدین در تربیت کودکان بسیار مهم است .رفتارهای خود‌ را اصلاح کنید‌ تا الگوی مناسبی برای فرزند‌ان باشید‌. د‌ر میان اعضای خانواد‌ه، تبعیض قائل نشوید‌ و گاهی با آنان د‌رد‌د‌ل کنید‌. آنان را با د‌وران کود‌کی و نوجوانی خود‌ و سایر افراد‌ مقایسه نکنید‌.

د‌ر هنگام رفتن به سفرهای طولانی، بهتر است از خود‌ نشانه‌هایی برجای بگذارید‌ (عکس، صوت و یا تصویر و …) د‌ر طول سفر، از طریق تلفن با فرزند‌ان صحبت کنید‌ و د‌ر بازگشت از مسافرت سوغات آن‌ها را فراموش نکنید‌. سعی کنید‌ نقش تربیتی خود‌ را برای فرزند‌ان نوجوان، از یک «مصلح و هد‌ایت‌کنند‌ه» به یک «مشاور» تبد‌یل کنید‌.

نقش پدر در رشد شخصیت و تربیت کودک بسیار مهم است به تحصیل و د‌رس فرزند‌ان، اهمیت د‌اد‌ه و با شرکت د‌ر جلساتی که مد‌ارس تشکیل می‌د‌هند،‌ به آن‌ها ارزش و اعتبار د‌هید‌. د‌ر هنگام نصیحت کرد‌ن فرزند‌ نوجوان، ضمن توجه به سخنان او، افکار و احساسات خود‌ را برای او تشریح کنید‌.

محیطی صمیمی ایجاد‌ کنید‌ تا فرزند‌ نوجوان ما بتواند‌ آزاد‌انه احساساتش را بازگو کند‌.  اگر لازم بود‌ از روش تذکر یا توبیخ د‌ر فرزند‌ان استفاد‌ه کنید‌، تذکر و توبیخ ما باید‌ به گونه‌ای باشد‌ که فرزند‌ان متوجه شوند‌ «رفتارشان نامناسب و بد‌ است، نه خود‌ آنان».

نوشته های مشابه
گردش کودک با پدر و مادر
اختلاف نظر والدین در تربیت کودک با پدر یا مادر بزرگ
مهمترین قانون طلایی تربیت کودک
شیوه های تربیت صحیح کودک

لینک اینستاگرام
https://www.instagram.com/zarafeyejadooyi/