انواع خانواده از نظر انضباط کودک

انواع والدین از نظر تربیت

 نظم و انضباط کودک برای والدین یک امر مهم است . اما والدین به دلایل مختلف، از انضباط دادن به کودک خود ، اجتناب می کنند. این والدین باید از علت تردید خود در مورد انضباط دادن کودکشان آگاه بوده و بر مقاومت خود برای انجام این کار غلبه نمایند.  شما نمی توانید بدون اینکه نخست خودتان خواهان تغییر رفتارتان باشید، از کودک خود انتظار داشته باشید رفتارش را تغییر دهد. گاهی اوقات والدین به دلایل مختلفی از جمله موارد زیر تغییر رفتار خود را دشوار می یابند:

• والدین ناامید:

چنین والدینی احساس می کنند که کودک او برای تغییر رفتار خود ناتوان است و همیشه بدین صورت، رفتار ضعیفی خواهند داشت . چنین والدینی تسلیم بی انضباط کودک خود میشوند . پایان روز درسی مدرسه بود و خانم ابراهیمی ، در مدرسه مانده بود تا در مورد پسر کلاس اولی اش، شروین ، با معلم او صحبت کند. خانم ابراهیمی هر جا که برایش امکان پذیر بود و با هر کسی که به حرفهایش گوش میداد، در مورد رفتار بد پسرش شکوه می کرد. با این حال، او هرگز برای انضباط دادن واقعی به پسرش تلاش نکرده بود.

در حالیکه خانم ابراهیمی  و معلم شروین در حال صحبت بودند، شروین در انتهای سالن نزدیک یک سطل زباله روباز مشغول بازی بود . خانم ابراهیمی گفت:” من نمی توانم کاری با او بکنم. او هیچگاه کاری را که از او خواسته شده است، انجام نمی دهد”. هنگامی که این مادر و معلم در حال گفتگو و از دور مراقب شروین هم بودند ، شروین چهار دست و پا به درون سطل زباله می رفت و از آن بیرون می آمد.معلم شروین گفت: “می بینی شروین چکار می کند؟ او داخل سطل زباله می رود و از آن بیرون می آید “.مادر شروین جواب داد :” بله، او همیشه مشغول چنین کارهایی است . همین دیروز بود که او به داخل یک گودال پر از گل و لای پرید و مادر شروین هیچگاه به او دستوری نداد .  مثلا به او بگوید “از سطل زباله بیا بیرون” . او هیچگاه از شروین نخواست از کاری که به آن مشغول است، دست بکشد.  او هیچگاه فعالانه به شروین کمک نکرد تا رفتار بدش را بهبود بخشد . مادر در برابر کودک کم سال خود تسلیم شده بود.   

• والدین  غیر مواجهه ای:

چنین والدینی از مواجهه با کودک خود اجتناب می کنند.  پدر یا مادر واقعا از کودک خود انتظار ندارد که به او توجه کند و کودک هم این را درک می کند. گاهی اوقات والد از این می ترسد که اگر درخواستی از کودک خود بکند، او را از دست می دهد. شنیدن جملاتی مانند : “من تو را دوست ندارم”. ” تو پدر وحشتناکی هستی ” یا ” ای کاش پدر جدیدی پیدا می کردم “از زبان کودک، به طور کامل چنین والدی را مبهوت کرده و اراده او را برای انضباط دادن به کودکش خنثی می کند.

• والدین  کم انرژی:

او این همه انرژی را از کجا می آورد؟ مطمئنا او از من انرژی نمی گیرد.  من همیشه احساس خستگی و کسالت می کنم. بویژه هنگامی که ا و را چنین می بینم… به نظر می رسد که چنین والدی فاقد انرژی فرزند پروری لازم برای برابری کردن با یک کودک فعال یا بد رفتار باشد . گاهی اوقات یک مادر یا پدر به تنهایی مسئولیت کودک را بر عهده دارد و درهمین حال به یک شغل تمام وقت هم مشغول است. گاهی اوقات یک والد کم انرژی از افسردگی کوتاه مدت یا مزمن هم رنج می برد.

• والدین گناهکار:

چنین والدی خود را برای مشکلات کودکش سرزنش کرده و بویژه زمانی که برای انضباط دادن به کودکش تلاش می کند، احساس گناه دارد . سرزنش خود و احساس گناه، او را از آموزش اصلاح رفتار به فرزندش باز می دارد. چنین والدی سهل گیر یا منفعل می شود.

• والد عصبانی:  

بسیاری از والدین، همیشه در حین انضباط دادن به کودک خود به لحاظ هیجانی ناراحت و عصبانی می شوند . از آنجایی که انضباط دادن به کودک بدون عصبانیت و ناراحتی و یا احساس بیچارگی، برای آنها امکان پذیر نیست، آنها به سادگی سوء رفتار کودک خود را نادیده میگیرند.روش محرومیت زمانمند به شما کمک می کند تا در زمان تنبیه نمودن کودک خود، آسوده خاطر باشید.

• والد بازداری شده:

گاهی اوقات یک والد به هنگام تلاش برای انضباط دادن به کودک ، توسط همسر خود بازداری می شود. چنانچه این اتفاق برای شما می افتد، با همسر خود در مورد اهداف مطلوب در مورد کودکتان ، گفتگو کنید. پس از توافق بر سر اهداف پذیرفتنی، بر روی حصول توافق در مورد روش های مناسب انضباط دادن، کار کنید. گاهی اوقات، بستگان یا دوستان در زمانی که شما به کودک خود انضباط می دهید در کارتان دخالت می کنند. برخی از افراد خاص به طور مکرر در صورتی که شما به کودک خود انضباط بدهید از کار شما ناراحت می شوند. همین افراد، در صورتی که شما این کار را انجام ندهید، باز هم ناراحت خواهند شد! اجازه ندهید که دیگران، شما را از اینکه والدی موثر و با اعتماد به نفس باشید، ناامید سازند.

• والدین  ناراحت:

مشکلات مادی، مسایل مالی و سایر موقعیت های  دشوار زندگی، گاهی اوقات تبدیل به باری سنگین بر دوش والد، می شوند . اغلب اوقات این والد فاقد انرژی، زمان و انگیزه کافی برای کمک کردن به کودک خود است. تربیت یک کودک و در عین حال اداره کردن یک خانواده ، و طیف های دشوار و چالش برانگیز است . روان شناسان و سایر متخصصان می توانند والدین را برای افزایش درک از خودشان و از خانواده شان یاری دهند و می توانند آنها را جهت بهبود مهارت های فرزند پروری شان کمک نمایند.

نوشته های مشابه

آنچه باید در مورد تربیت کودکان بدانیم

نقش پدر در تربیت کودک

اختلاف نظر والدین در تربیت کودک

وقتی کودک مرتکب خطایی شد چگونه با او حرف بزنم؟