نحوه ی مقابله با اعتراض کودک
کودکان برای کنارآمدن با دیگران به قوانین ساده و روشن نیاز دارند، نباید از کودکان بخواهیم هر آنچه ما می گوییم، انجام دهند. کودکان درسنین پیش دبستانی دوست دارند خودشان تصمیم بگیرند، انتخاب کنند و در کارهای مربوط به خود مستقل باشند. علت غر زدن بچه ها و بهانه گیری های کودک مسئله ای جدی نیست. هیچ گونه ارتباط مستقیمی با سلامت جسمانی کودک یا سلامت روانی کودک ندارد، در عین حال غر زدن کودکان گاهی غیرقابل تحمل می شود.
بسیاری از پدر و مادرها در مقابل غر زدن بچه ها نمی دانند چه عکس العملی نشان دهند، چون این مسئله را در حدی نمی بینند که نیاز به واکنش های سخت و جدی یا آزاردهنده داشته باشد. ولی کنار آمدن با این مسئله آن قدر سخت است که همیشه یک واکنش و تدبیر اساسی در برابر آن ضروری می شود. بهانه گیری کودک اگرچه یک عمل مشابه بین تمام کودکان بهانه گیر است، اما زمینه بروز و شدت آن میتواند علل مختلفی داشته باشد. مجموعه ای از علل فردی و تربیتی باعث بروز این رفتار میشود. آنچه مهم و قابل توجه است نوع رفتار والدین با فرزند در هنگام بهانه گیری است که میتواند زمینه ساز بهانه گیری های بعدی در کودک باشد.
اعتراض کودک به قوانین و هنجارهای خانواده
برای بسیاری از پدر و مادرها این تصاویر آشناست؛ کم و زیاد، تجربه‌های این چنینی بارها برایشان در موقعیت‌های مختلف پیش آمده است، وقتی یک پای قضیه آنها بوده‌اند و یک پای دیگر فرزندی که وظیفه‌اش را درست انجام نداده یا رفتار بدی از خودش نشان داده یا نسبت به قوانین و هنجارهای خانواده بی‌توجه بوده است.
آموختن انجام دادن کارهای اجباری ، مرحله ای از بلوغ و تربیت فرزند است. درک اینکه چگونه نظرات خود را با روشی مناسب و محترمانه مطرح کنیم، مهارتی اکتسابی است. والدین باید روش های مقابله با اعتراض کودک را بیاموزند و آن را در هنگام غر زدن بچه ها و اعتراض کودک به قوانین و هنجارهای خانواده بکار گیرند.
علت غر زدن در بچه ها چیست؟
دلایل مختلفی برای غر زدن کودکان وجود دارد. مواردی که کودک توانایی انجام کارهای خود را ندارد می تواند علت غر زدن در بچه ها باشد. مثلا تمیز کردن اتاق، لباس پوشیدن، بستن کمربند یا نوشتن مشق است همگی از این موارد هستند. غر زدن کودکان در بسیاری از موقعیت ها و شرایط، به خصوص هنگامی که چیزی از شما می خواهند،آغاز می شود. کودک کاری را انجام می دهد که برایش نتیجه بخش باشد. نق می زند به امید اینکه از شما پاسخ بگیرد حتی اگر پاسخ منفی هم باشد او را به هدف رسانده است.
برای رویارویی با غر زدن کودکان نیاز به اقدامات شدید و قطعی نیست. بسیاری از کودکان، پس از گذشت زمان کافی، بدون برنامه ای منظم نق زدن را قطع می کنند. اما به کار بردن یک روش برنامه ریزی شده، تقریباً همیشه سریع تر و با نتایج مطلوب تری همراه است، تا اینکه فقط امیدوار و یا در انتظار توقف خود به خودی غر زدن کودکان باشیم.
چه رفتاری در مقابل غر زدن بچه ها داشته باشیم
بهانه گیری کودک واقعا آزار دهنده است. علاوه بر جیغ زدن و غرغر کردن شاید کودک لگدپراکنی کند یا پاهایش را به زمین بکوبد، اشیا را به اطراف پرت کند، دیگران را کتک بزند یا حتی نفس خود را حبس کند تا کبود شود. تحمل و کنترل این رفتارها واقعا طاقت فرسا است اما والدین باید مطمئن باشند که حبس نفس تا مرحله کبودی نیز نوعی بهانه گیری و کج خلقی کودکانه است.
بهانه‌گیری معمولا در بین خردسالان بویژه قبل از این که بتوانند بخوبی صحبت کنند رایج است؛ این کار یکی از معدود راه‌هایی است که توسط آن می‌توانند نارضایتی و خشم خود را از آنچه که نمی‌توانند به دست آورند ابراز کنند. اینجاست که والدین باید به دنبال علت بهانه‌گیری کودک خود بروند.
- قبل از هر کاری به جای اینکه بر روی عمل نق زدن کودک تمرکز و تاکید کنید سعی کنید علت غر زدن در بچه ها را متوجه شوید.
- شکایت مورد نظر را به گونه ای مطرح کنید که می خواهید بشنوید. مثلاً، کودکی میگوید: «اَه… از این چیزهای سبز متنفرم!» و شما پاسخ می دهید: «دوست دارم بشنوم: پدر! من به اسفناج علاقه ای ندارم.»
- درخواستتان را با حالتی بی احساس و بی روح تکرار کنید. او از شنیدن مکرر درخواست، خسته می شود و این پیام را در بافت می کند که: «تسلیم نخواهم شد».
- به فرزندتان بگویید به شکایت کردن او توجهی نخواهید کرد ( و این کار را واقعاً انجام دهید). وقتی از فرزندتان می خواهید کاری انجام دهد و او شکایت می کند، فقط درخواست خود را تکرار کرده و از اتاق خارج شوید.
- به فرزندتان بگویید که می خواهید چه چیزی را بشنوید: « وقتی با صدای عادی حرف می زنی و در مورد حرف هایت بیشتر فکر می کنی، دوست دارم به حرفهایت گوش کنم.» و بلافاصله گفت و گو را خاتمه دهید.
- برای مقابله با اعتراض کودک پس از مطرح کردن شکایت، این گونه واکنش نشان دهید که: «خب، مشکلت را شنیدم، فکر می کنی چه راه حل هایی وجود دارد؟» با عصبانیت و تمسخر سؤال نکنید بلکه او را تشویق کنید که راه هایی برای حل مشکل خود بیابد.
- مراقب باشید خودتان الگو برای غر زدن بچه ها نباشید و چنین جملاتی را به کار نبرید: «چرا خودت وسایلات را جمع نمی کنی؟ همهٔ کارها را من باید انجام دهم؟ شما بچه ها هیچ وقت وسایل خودتان را مرتب نمی کنید. مریض شده ام و از این همه کار خسته ام…» معمولا وقتی پدر یا مادری به اتاق فرزندش می رود و می خواهد وسایل به هم ریخته او را مرتب کند، این جملات یا مشابه آنها به صورت تک گویی بیان می شوند. این رفتار والدین، شکایت کردن را به صورت کامل به بچه ها نشان می دهد.
- مهم نیست بهانه گیری های کودک شما چقدر طول می کشد، خواسته های غیرمنطقی او را پاسخ ندهید و به هیچ وجه با او بحث نکنید. به نگاه ها و تفکرات اطرافیان نیز خیلی بها ندهید. همه آنها روزی چنین تجربیاتی داشته اند. اگر در نتیجه بهانه گیری های کودک به او چیزهایی که می خواهید را بدهید در واقع به او می آموزید داد و فریاد کردن بهترین روش برای به دست آوردن خواسته هاست.
نوشته های مشابه
ترس کودک از دکتر رفتن ، راهکارها
با نادیده گرفتن کودک، او را تربیت کنیم
اتاق خواب مشترک خواهر و برادر
چه زمانی به کودک دستور می دهیم ؟
طرز برخورد با کودکان دمدمی مزاج چگونه است؟
لینک اینستاگرام:
https://www.instagram.com/p/BfgMmgDlBi4/
