وضعیت جنین در هفته سی و دوم بارداری
در هفته سی و دوم بارداری جنین شما در حال حاضر دارای چرخه ی مشخص خواب و بیداری است، او حدود ۷۰ درصد از ساعات شبانه روز را می خوابد. سونوگرافی ها نشان میدهد که جنین بین هفته های ۳۲ و ۳۶، توانایی خواب دیدن را دارد. آنها دارای حرکات سریع چشم در بیداری و خواب هستند. در هفته ۳۲ بارداری جنین شما، لحظاتی کاملا آرام است و به صداهای آن سوی اتاق تاریک خود گوش میدهد. در هفته سی و دوم بارداری جنین شما با وزن تقریبی ۱۸۰۰ گرم (۴ پوند)، در حال حاضر به قدر کافی بزرگ شده است که خارج از محیط رحم زنده بماند. در هفته ۳۲ بارداری ریه های او در حال تکامل هستند، و ضربان قلب وی تا حدودی پایین آمده است. تحقیقات نشان میدهد ضربان قلب جنین مواقعی که مادر استرس دارد، بالا می رود، بنابراین تا جای ممکن آرام باشید و اجازه بدهید که فرزندتان نیز در آرامش باشد.
قد جنین: ۴۳.۳ سانتی متر
وزنجنین: ۱۷۲۸ گرم
وضعیت مادر در هفته سی و دوم بارداری
شاید شما تاریخ زایمان خود را براساس تاریخ دقیق آخرین پریود ماهانه حساب کرده باشید، یا پزشک شما، آن را براساس سونوگرافی و یا اندازه گیری رحم محاسبه کرده باشد. به هر روشی که تاریخ زایمان شما مشخص شده باشد، غیرممکن است که جنین شما دقیقا در همان روز به دنیا بیاید، باور این موضوع که تاریخ های زایمان کاملا واقعی هستند، برای دلخوشی ماست.
در واقع بیشتر خانم ها، فرزندان سالم خود را بین هفته های ۳۷ و ۴۲ بعد از آخرین دورهی پریودشان به دنیا می آورند که حدود ۵ درصد از خانم ها از این قاعده مستثنی می باشند. زمان زایمان شما ۲۸۰ روز یا ۴۰ هفته بعد از اولین روز آخرین دوره ی پریود ماهانه تان می شود. این شیوه، بر مبنای دوره ی پریود ۲۸ روزه است در حالی که ممکن است دوره ی عادت ماهانه ی شما ۲۳ یا ۳۲ روز باشد، و چنان تغییر کند و شما نتوانید تاریخ آن را دقیق مشخص کنید. برای مثال اگر شما دارای چرخه های طولانی تر پریود ماهانه هستید، بیشتر احتمال دارد که بچه ی شما بعد از تاریخ مشخص شده به دنیا بیاید، اما نمی توانید حدس بزنید که چند روز زودتر به دنیا می آید.
علائم طبیعی در هفته سی و دوم بارداری
سزارین اورژانسی چیست؟ بسیاری از خانم ها با امیدواری معمولا لحظه ی باشکوه تولد فرزندشان را در ذهن تصور می کنند که در نهایت از درد خلاص میشوند و معمولا به آخرین فشارهایی که وارد می کنند تا نوزاد متولد شود. شاید شما توصیه های پزشک مثل حضور در کلاس های آموزش زایمان، ورزش در طول بارداری، حفظ اضافه وزن متناسب، حتى استخدام یک پرستار برای همراهی شما را انجام دهید تا میزان احتمال عمل سزارین را پایین بیاورید. میزان سزارین در آمریکا بیش از حد معمولی و حدود ۷ /۲۶ درصد است، در حالی که برای تعداد کمی از خانم ها، سزارین اورژانسی الزامی است.
عوارض سزارین اورژانسی: اصلا اهمیتی ندارد که چه اقدامات پیشگیرانه ای انجام داده اید و تا چه حد دوره ی بارداری سالم و کم خطری داشته اید، در هر صورت اتفاقاتی دلیل و علت به عمل سزارین اورژانسی هستند. شاید شما احساس ناامیدی و شکست دارید. این حقیقت دارد که عمل سزارین اورژانسی از هر عمل دیگری خطرات بیشتری مثل، خونریزی داخلی، لخته های خون، عفونت یا آسیب به اندام های داخلی را به همراه دارد.
در حالی که برخی از نوزادان بعد از سزارین اورژانسی ، با مشکلات تنفسی مواجه می شوند. امروزه با وجود داروهای بیهوشی، راهکارهای نوین در عمل جراحی و مصرف آنتی بیوتیک های مناسب زایمان، اعم سزارین اورژانسی ، خطرات کمتری را در پی دارد، در حالی که داشتن فرزندی سالم مهمتر از یک زایمان طبیعی و طولانی مدت است.
علل سزارین اورژانسی: یکی از متداول ترین علل سزارین وضعیت بریج (پاها یا باسن جنین روی گردن رحم قرار دارد) یا به پهلو بودن جنین در رحم است. یکی از دلایل سزارین اورژانسی، خونریزی شدید است که در آن، جفت از رحم جدا می شود و شروع به خونریزی می کند، یا جنین توانایی زایمان طبیعی را ندارد و اگر ضربان قلب جنین، هشداردهنده باشد، سزارین مطمئن ترین و سریع ترین راه برای تولد نوزاد است.
هشدارها در هفته سی و دوم بارداری
- کشش های ساده ی پا: در هفته ۳۲ بارداری پاهای شما با تحمل وزن شما در طول روز کاملا مشغول و درگیر است. اگر گرفتگی و دردی در عضلات خود احساس می کنید، با انجام تمرین های کششی آنها را کمی شل کنید، به خاطر داشته باشید که کشش در نقطه ی درد، باید به صورت آرام و بدون جست و خیز باشد.
- کشش مچ پا: بایستید و برای تعادل تان دست تان را به صندلی بگیرید. پای راستتان را بالا بیاورید و مچ پای تان را برای مدت ۸- ۱۰ دقیقه در جهت حرکت عقربه های ساعت بچرخانید و سپس همین مدت را در جهت خلاف عقربه های ساعت انجام دهید و سپس این کار را برای پای دیگر تکرار کنید.
- کشش قسمت جلوی ران: در هفته ۳۲ بارداری کمی با فاصله از دیوار بیایستید و دست چپ تان را به عنوان تکیه گاه روی دیوار بگذارید، و در حالی که صاف ایستاده اید، پا و زانوی خود را خم کنید و با دست راست، قسمت پنجه پای چپ را بگیرید و آن را به سمت باسن بالا بکشید، مدت ۱۰ الی ۲۰ ثانیه در این وضعیت بمانید و این کار را با طرف دیگر تکرار کنید.
- کشش قسمت بیرونی ران: روی زمین بنشینید، پای راست خود را دراز و پای چپ تان را خم کنید، کف پای تان را روی زانوی راست بگذارید، زانوی چپ را به سمت شانه بکشید و ۱۰ الی ۲۰ ثانیه صبر کنید. و این کار را با طرف دیگر تکرار کنید.
- کشش قسمت داخلی ران: در هفته ۳۲ بارداری صاف بیایستید، پاها را کمی بیشتر از عرض شانه باز کنید و دستان خود را روی باسن تان بگذارید (اگر لازم بود، برای جلوگیری از به هم خوردن تعادل تان به یک صندلی تکیه بزنید). کمی زانوی پای راست خود را خم کنید و لمبر چپ خود را به سمت زانوی راست پایین بیاورید برای ۱۰ الی ۱۵ ثانیه در این وضعیت بمانید، و این کارها را برای پای چپ تکرار کنید.
تغذیه در هفته سی و دوم بارداری
چند روش برای کسب کلسیم بیشتر: در هفته ۳۲ بارداری اگر به قدر کافی شیر بنوشید، شما به راحتی کلسیم مورد نیاز برای خود و جنین تان را به طور کافی دریافت می کنید، اگر شیر کافی نمی خورید، می توانید کلسیم را از راه های زیر دریافت کنید:
♦ پنیرهای کم چرب یا بدون چربی را به سالادها یا سبزیجات پخته شده خود اضافه کنید.
♦ از ماست های بدون چربی به عنوان ماده اصلی در سس های خود استفاده کنید.
♦ شیر خشک بدون چربی را به مواد غذایی خود بیفزایید.
♦ سبزیجات پر کلسیم مثل کلم بروکلی، برگهای خردل، کلم پیچ و بامیه زیاد بخورید.
♦ کاکائوی داغ را به جای آب با شیر سرد شده، مصرف کنید.
♦ غذاهایی که دارای سویای غنی شده با کلسیم است مثل شیر سویا و پنیر سویا بخورید.
مراقبت های بارداری، باید ها و نبایدهای هفته سی و دوم بارداری
- کفش های مناسب پای شما: در اواخر دوران بارداری تان، احساس می کنید که کفش های تان اندازه ی پاهای تان نیست، پاهای تان نیز مانند بقیه ی اندام های تان در حال رشد است. در هفته ۳۲ بارداری این بزرگ شدن پاها به خاطر افزایش وزن تان نیست، بلکه نتیجه ی ۴۰ درصد افزایش خون و مایعات بدن است که در بدن تان حرکت می کنند و باعث التهاب بافت ها می شوند. در هفته ۳۲ بارداری علاوه بر این رحم شما آنقدر بزرگ شده است که بر رگهای لگن فشار وارد می کند و حرکت جریان خون را در بخش های تحتانی بدن کند می کند.
پاهای شما در اواخر دوران بارداری می تواند آنقدر بزرگ می شود که فضای یک کفش با سایز بزرگ تر را کاملا پر کند. سایز پاهای تان دوباره بعد از وضع حمل پایین می آید اما شاید به اندازه ی اولیه خود بازنگردد. در هفته ۳۲ بارداری با پوشیدن کفش هایی که یک سایز بزرگ هستند، احساس راحتی کنید. بهتر است کفش هایی از جنس برزنت، کتان، یا چرم بپوشید تا پاهای تان را خنک نگه دارد، اما از از پوشیدن کفش های نایلونی پرهیز نمایید، زیرا ممکن است به پشت پای تان آسیب بزنید.
در هفته ۳۲ بارداری با وضعیتی که دارید باید از پوشیدن کفش های پاشنه بلند پرهیز کنید اما کفش های با پاشنه ۱ و ۳ سانتی متر که در آن احساس راحتی می کنید، مشکلی ندارند. عاقلانه تر، این است که کفش هایی با رویه ی پلاستیکی بخرید که با بزرگ شدن روز به روز پاهایتان، کمی جا باز کند. در هفته ۳۲ بارداری شاید احساس کنید خم شدن برای بستن بند کفش ها کار سختی برای تان باشد، بنابراین کفش های بدون بند، خیلی مناسب هستند. در خانه صندل های پلاستیکی و ضد لغزش به پا کنید.
- آیا بند ناف می تواند گره بخورد؟ بند ناف، حیاتی ترین و مهم ترین بخش جنین است که شبیه سیم تلفن به هم تابیده به نظر می رسد. این اندام دارای دو سرخرگ و یک سیاهرگ است که مواد غذایی و اکسیژن را از بدن شما به وسیله جفت به جنین منتقل می کند. بند ناف نیز همانند بدن جنین، طی بارداری بزرگ می شود، طوری که زمانی که بچه به دنیا می آید احتمالا اندازه ی آن حدود ۶۰ سانتی متر خواهد بود.
قبل از تولد: معمولا بسیاری از والدین به صورت ناخودآگاه در مورد گره خوردگی بند ناف نگران هستند. در حقیقت، بیشتر نوزادان پشتک و وارو میزنند و بدون این که آسیبی به خودشان بزنند، بند ناف را مانند طناب به این طرف و آن طرف پرتاب می کنند. گره ی واقعی، زمانی اتفاق می افتد که جنین از حلقهی بند ناف عبور کند. این اتفاق معمولا در اوایل بارداری، وقتی جنین خیلی کوچک است و می تواند آزادانه حرکت کند روی می دهد. گاهی اوقات این گره، شل است و هیچ مشکلی برای رشد جنین ندارد.
افتادگی بند ناف: یکی دیگر از مشکلات بند ناف، که واقعا نادر است، بیرون زدن بند ناف از مهبل در دوران بارداری یا در حین زایمان است. اگر بند ناف به هم چسبیده و فشرده شود، اکسیژن رسانی به جنین قطع می شود. اگر بند ناف به داخل مهبل پایین بیاید، شاید شما احساس کنید که بند از شما بیرون زده است.
این اتفاق غالبا زمانی که جنین در وضعیت بریج قرار دارد، روی می دهد، مخصوصا اگر کیسه ی آب پاره شده باشد، زیرا جنین در وضعیتی قرار دارد که نمی تواند با وجود بیرون ریختن آب کیسه، جلوی بیرون آمدن جفت را بگیرد. اگر احساس می کنید که بند ناف بیرون آمده، حوله تمیزی روی آن قرار دهید؛ به پهلو دراز بکشید و به اورژانس زنگ بزنید تا هرچه سریع تر به بیمارستان منتقل شوید و تحت عمل سزارین قرار بگیرید.
ناهنجاری بند ناف: وجود ناهنجاری هایی در طول بند ناف، می تواند همراه با خطراتی برای سلامت جنین باشد. اگر بند ناف جنین کوتاه باشد، می تواند از رفتن جنین به درون لگن خاصره جلوگیری کند. اگر طول بند ناف بلند باشد، خطر گره خوردگی یا پیچیدن دور گردن جنین به وجود میآمد. اگر بند ناف در هنگام تولد به جای دو سرخرگ و یک سیاهرگ، یک سرخرگ و یک سیاهرگ داشته باشد، احتمالا جنین شما دچار مشکلات قلبی و عروقی، معده، رودهای خواهد بود، که به همین دلیل پزشک، بعد از وضع حمل، بند ناف را بررسی می کند. به یاد داشته باشید که این ناهنجاری ها خیلی نادر هستند.
توجه به فعالیت های جنین: اغلب مشکلات بند ناف، هیچ گونه آسیب یا مشکل جدی را برای جنین در پی ندارند. بهترین راه برای زودتر متوجه شدن در مورد مشکلات بند ناف این است که به حرکات جنین دقت داشته باشید. اگر متوجه شده اید که جنین حداقل ۸-۱۰ حرکت در یک ساعت ندارد، ساعت بعد، تعداد و حرکاتش را بشمارید، زیرا ممکن است در ساعت اول جنین شما خواب بوده که هیچ گونه حرکتی نداشته است.
توصیه های مهم در هفته سی و دوم بارداری
مرده زایی: جنین هایی را که بعد از هفته بیستم بارداری در رحم، یا در حین زایمان می میرند، مرده زایی می گویند که به طور ناگهانی یا در اثر عدم تکامل روند دوره ی بارداری اتفاق می افتد که به هر حال اتفاق نادری است و تنها ۱ درصد از بارداری ها به مرده زایی ختم می شوند که حدود نیمی از آنها بعد از هفته بیست و هشتم بارداری اتفاق می افتد. مرده زایی اغلب به خاطر دلایل پیچیده ای، از نارسایی های ژنتیکی گرفته تا مشکلات جفت، اتفاق میافتد. در حالی که گاهی اوقات پزشکان بعد از معاینه و بررسی نوزاد فوت شده هیچ نوع توضیحی برای علت مرگ وی ندارند.
وجود عفونت، ۱۰ درصد سقط جفت، ۱۴ درصد از رایج ترین علت مرده زایی در نوزادان هستند. همچنین سن بالا، مصرف سیگار، الکل، و چاقی علت بالای مرده زایی هستند. اگر پیش از رفتن به بیمارستان و زایمان، جنین شما مرده باشد، شما مطمئنا خودتان متوجه خواهید شد. در این شرایط، احساس سنگینی در رحم دارید که دیگر جنین، حرکات معمولی خود را نخواهد داشت.
اگر متوجه کاهش حرکات جنین شدید (کمتر از ده حرکت در عرض ۲ ساعت) دلیلی برای نگرانی وجود دارد بنابراین فورا باید به پزشک اطلاع دهید تا سریع تر فرزندتان را نجات دهد. در حالی که امروزه زایمان طبیعی هنوز هم به سزارین ترجیح داده میشود، مگر این که خطرات بالایی را به همراه داشته باشد. شما ممکن است در حین زایمان و وضع حمل در مورد درمان های دردزا مثل اپیرورال ها یا تزریق نخاعی سؤالاتی بپرسید. اصلا از سؤالات پرستار، پزشک و کسی که جنین و رحم شما را مورد بررسی قرار میدهد، نترسید.
اگرچه فکر کردن در این لحظات کمی برای تان سخت باشد، اما پزشک با معاینه و بررسی رحم می تواند اطلاعات مهمی را به دست آورد. اگر متوجه شدید که جنین حرکتی ندارد یا تعداد حرکاتش کاهش پیدا کرده است، به پزشک اطلاع دهید و از او سؤال کنید که آیا لازم است برای انجام معاینه یا سونوگرافی به بیمارستان یا مرکز درمانی بروید. شاید همه بگویند که همه چیز خوب پیش می رود، اما لازم است که بدانید چه زمانی باید سزارین انجام شود.
سزارین اورژانسی
