خشم در کودکان و تاثیر آن بر رفتار آن ها
خشم و پرخاشگری در کودکان مانند شادی و یا غمگینی احساس کاملاً طبیعی است ،اگر عصبانیت کودک و خشم او به درستی ابراز نشود، هم برای فرد و هم برای اطرافیان و خانواده مضر خواهد بود. در صورتی که خشم در کودکان به روشهای نادرست و منفی ابراز شود، ممکن است تهدیدی برای اطرافیان گردد. شکل ابراز خشم در کودکان باید توسط والدین مدیریت شود. مهمترین عللی که باعث می‌شود عصبانیت کودک شما افزایش پیدا کند را بررسی کنید.
دلایل پرخاشگری در کودکان
یکی از دلایل بسیار مهم پرخاشگری در کودکان یادگیری است. یعنی کودکانی که الگوهای رفتاری پرخاشگرانه داشته اند، همانند الگوهای خود رفتار می کنند. چنانچه پدر یا مادری خلق و خویی عصبانی و پرخاشگر داشته باشند، مسلماً فرزندشان نیز پرخاشگر خواهد شد. این رفتار توسط کودک یاد گرفته می شود. از آنجا که کودکان با والدین همانند سازی می کنند، بنابراین بسیاری از رفتارهای پدر و مادر ناخودآگاه توسط فرزندان فرا گرفته می شود.چنانچه او شاهد رفتارهای خشونت بار پدر و مادر با افراد دیگر نیز باشد، این گونه رفتار را فرا می گیرد. بنابراین کودکان از طریق مشاهده، رفتارهای والدین را می آموزند.
تضاد های درونی و دوگانگی از دلایل عصبانیت در کودکان است
تضادهای درونی پرخاشگری در کودکان را افزایش می دهد. گاهی کودکان در دوگانگی و تضادهای درونی قرار می گیرند. یا بهتر بگوییم، گاهی بر سر دو راهی‌هایی گیر می کنند و نمی دانند کدام راه را انتخاب کنند؛ و این حالت آنها را دچار تعارض، اضطراب و خشم می کند. عصبانیت در کودکان می تواند از نشانه های تضاد های درونی و دوگانگی باشد. به کودکان خود کمک کنیم که در دو راهی‌های زندگی، مدتی طولانی قرار نگیرند. آنها بایستی به سرعت و با دقت درست ترین کار را انجام دهند.
اضطراب موجب پرخاشگری در کودکان می شود. کودکان مضطرب رفتارهایی پرخاشگرانه از خود بروز می دهند؛ البته بلافاصله پشیمان می شوند و از والدین خود عذرخواهی می کنند. اگر از کودک مضطرب بپرسیم که چرا پرخاش می کنی و عصبانی هستی؛ خواهد گفت نمی دانم؛ یا خواهد گفت دست خودم نیست.
نقش محیط های آموزشی و والدین و مربیان در ایجاد پرخاشگری در کودکان
خشم و پرخاشگری در کودکان به طور طبیعی در همه کودکان وجود دارد. اما شیوه های رفتاری والدین و مربیان موجب تعدیل این خشم و بروز سالم آن می‌شود. معمولاً کودکان در محیط هایی که کنترل و مقررات شدید برایشان بکار گرفته می شود( مثل مهدکودک یا مدرسه سختگیرانه) حالت تهاجمی بیشتری پیدا می کنند. در چنین شرایطی عده ای از کودکان گوشه گیر خواهند شد چون تحمل امر و نهی را ندارند. گروهی از کودکان که گوشه گیر نیستند ،ممکن است گاهی اوقات رفتارهای خشن خود را به شیوه های مختلف نشان دهند .
این دسته از کودکان لجاجت و خشونت را به شکل های مختلف ادامه می‌دهند و ممکن است کارهای مختلفی انجام دهند برای مثال ممکن است نقاشی دوستشان را پاره یا خراب کند . به دعوای جسمی بپردازند. ناسزا بگویند . دیوار را خط خطی کنند و یا موقع قصه خواندن آرام و قرار نداشته باشند ، در برخی از موارد این رفتارها نمونه های از خشم کودکان در برابر والدین و مربیان است و در برخی موارد ممکن است علت دیگری داشته باشد که می‌توان آن را در مشاوره با فرد متخصص مطرح نمود.
برای کنترل عصبانیت در کودکان چه باید کرد؟
بهترین راه برای مقابله با عصبانیت کودک ، متوقف کردن او در اولین مرحله ممکن است.
- سعی کنید بفهمید چه اتفاقی روی داده که موجب عصبانیت فرزندتان شده است. بدخلقی کودک بی دلیل ایجاد نمی گردد. سعی کنید بفهمید که بر کودکتان چه گذشته است.
- اجازه ندهید عصبانیت در کودکان بر مهارتهای فرزند پروری شما غلبه یابد و شما هم بد اخلاق شوید. به هنگام بروز خشم در کودکان سعی کنید با کشیدن نفس های عمیق آرامش خود را حفظ کنید و هر آنچه باعث عصبانیت، نفرت و خشونت شما می گردد را به فراموشی بسپارید.
- مطمئن شوید که بدخلقی کودک به خاطر عدم توجه شما نسبت به او نیست. برای یک کودک، توجه منفی مثل پاسخ والدین به یک کج خلقی، بهتر از توجه نکردن است. این عادت را در فرزندتان ایجاد کنید که در مقابل رفتارهای مثبتش به او توجه نشان دهید.
- حواس کودک خود را پرت کنید. موقعی که کودکتان عصبانی است، حواس او را با پیشنهاد یک چیز جدید پرت کنید یا محیط او را عوض کنید. او را بیرون ببرید یا به یک اتاق دیگر منتقل کنید.
- اگر خشم کودکان و تکرار رفتار او به گونه ای است که احتمال صدمه به خودش را دارد و شما قبلا از او خواسته اید که این کار را نکند، با جدیت با او برخورد کنید تا بفهمد در مورد مسائل مربوط به سلامتی او کاملا جدی و انعطاف ناپذیر هستید.
- سعی کنید علت خشم در کودکان را با صحبت کردن با انها بفهمید. دانستن اینکه چه چیزی باعث عصبانیت کودک شده است در واقع کلید این معما است که چگونه به او کمک کنید که هم احساس بهتری پیدا کند و هم رفتاری بهتر داشته باشد. به علاوه اگر کودکتان دلیل ناراحتی خود را بتواند به شما بازگو کند احتمالا بیشتر از این بداخلاقی نخواهد کرد. این موضوع به ویژه در خصوص کودکانی صادق است که از بد اخلاقی به عنوان نوعی روش ارتباطی با والدین خود استفاده می کنند تا آنها را متوجه آنچه اشتباه است بنمایند.
- به محض آنکه خشم کودکان فرونشست و به احساس خوشایندی رسیدند سعی کنید کم حوصلگی، عصبانیت و بدخلقی احتمالی خود را نیز تخلیه کنید. برای این کار می توانید سراغ سرگرمی ها یا فعالیتهای مورد علاقه تان بروید تا شما نیز به آرامش برسید.
علائم عصبانیت کودک چیست؟ آیا نشانه های خشم کودکان و پرخاشگری در کودکان را میشناسید؟
وقتی کودکان عصبانی می‌شوند ، تظاهرات جسمی خود را به شکل های مختلف نشان می دهند، پس لازم است تا با علایم عصبانیت در کودکان آشنا شوید:
- رنگ صورت قرمز می شود.
- کودک به شدت نسبت به والدین و یا مراقبانش، و چیزهایی مثل اسباب بازی ها، در طول یک اوقات تلخی تند رفتار می کند.
- کج خلقی بیش از ۲۵ دقیقه در هر زمان به طول می انجامد.
- عمدا به خودش آسیب می رساند.
- ماهیچه ها منقبض شده و احساس سفتی و سختی در پوست از نشانه های خشم کودکان است.
- ضربان قلب افزایش می یابد.
- حالت نگاه چشم تغییر می‌کند.
نوشته های مشابه
آموزش مهارت کنترل خشم و عصبانیت کودکان
پرخاشگری در کودکان،بایدها و نبایدها
بی توجهی فعال در مقابل رفتار بد کودک
روشهای درمان بی نظمی کودکان
نقش مادر در زندگی کودک
لینک اینستاگرام:
https://www.instagram.com/p/BnNzKVYFEmB/
